Welke col is de zwaarste, bekendste, meest iconische? Daarover lopen de meningen uiteen. Met de Iconic Cols of Europe-kraskaart trachten we paal en perk te stellen aan die discussie. Dit zijn volgens onze bescheiden mening de 20 meest iconische cols, die we hebben verzameld op onze kraskaart.
Na deel 1 en deel 2 gaan we verder met deel 3: de nummers 11 tot 15 op de kaart, die zich vooral in Italië situeren.
11. Passo del Mortirolo
In 1990 werd de beruchte Passo Mortirolo voor het eerst op de wereld losgelaten tijdens de Giro d'Italia van dat jaar.
Het landschap op deze 12,4 km lange klim in de Italiaanse Alpen is niet bijzonder aantrekkelijk, maar de grillige hellingsgraad en stroken tot liefst 20% maken het een van de moeilijkste beklimmingen ter wereld.
"De Mortirolo is ruw, lang, steil, moordend. Het is de zwaarste klim die ik ooit heb gedaan", getuigde profrenner Mark Cavendish nadat hij dit monster tijdens de Giro in 2008 had overwonnen.
Passo del Mortirolo (vanuit Mazzo)
Top: 1.852 m Lengte: 12,4 km aan 10,5 % gemiddeld Maximale stijgingspercentage: 18 %
12. Passo di Gavia
"De Dag Waarop de Grote Mannen Huilden", zo luidde de kop in de bekende Italiaanse sportkrant La Gazetta dello Sport op 6 juni 1988.
Dit gebeurde daags na de 14e etappe van de Giro van dat jaar. Het was de etappe die in een sneeuwstorm over de machtige Gavia-pas liep om daarna te finishen in Bormio. Veel renners uit het peloton getuigden na afloop over hun zwaarste dag ooit op de fiets. Sommigen haalden de finish niet eens. Maar ook zonder sneeuwstorm is deze 16 kilometer lange epische klim meer dan uitdagend ...
De Gavia is een van de hoogste bergwegen in Italië en een van de zwaarste beklimmingen om te bedwingen door de combinatie van lengte, gemiddelde stijgingspercentages en het te overwinnen hoogteverschil.
Passo di Gavia (vanuit Ponte di Legno)
Top: 2.612 m Lengte: 17,3 km aan 7,9 % gemiddeld Maximale stijgingspercentage: 16 %
13. Monte Zoncolan
Het directe antwoord op de introductie van de brute Angliru in de Vuelta was de intrede van de Monte Zoncolan in de Giro d'Italia in 2003. Deze extreem veeleisende col mocht simpelweg niet ontbreken op onze kraskaart.
Door veel profwielrenners wordt de Zoncolan beschouwd als de zwaarste klim van Europa. Voormalig Giro-winnaar Gilberto Simoni omschreef de klim als volgt: "de Zoncolan is als een langzame dood. Het gemakkelijkste stuk van de klim is zwaarder dan de zwaarste cols in de Tour".
Monte Zoncolan (vanuit Ovaro)
Top: 1.735 m Lengte: 10,5 km aan 11,5% gemiddeld Maximale stijgingspercentage: 20,3%
14. Passo Giau
De scherpe, tandachtige bergtoppen zijn typisch voor de Dolomieten en de Passo Giau zit er vol mee. Ook wel bekend als 'Monster Giau' en de 'Machtige Giau', verdient de Passo Giau zijn plaats in de lijst van zwaarste beklimmingen in Europa.
Deze beruchte Italiaanse bergpas is pas in 1986 aangelegd en begint met een kilometer kaarsrecht omhoog klimmen, zonder haarspeldbochten. Het zwaarste gedeelte situeert zich onderaan, langs de Codalonga-rivier. Van daaruit slingeren 29 haarspeldbochten zich een weg naar de top, ver boven de 2.000 meter hoogte.
Passo Giau (vanuit Selva di Cadore)
Top: 2.236 m Lengte: 10,1 km aan 9,1% gemiddeld Maximale stijgingspercentage: 10,4%
15. Alto de El Angliru
Steil, bikkelhard en in natte omstandigheden bijna onmogelijk om te beklimmen. De Angliru is een monster van een klim gelegen in het noordwesten van Spanje, in de provincie Asturië. Het is een van de meest gevreesde in de Vuelta vanwege zijn brute en extreme hellingen.
Na ongeveer 6 kilometer klimmen staat op het asfalt volgende zin geschreven: "De hel begint hier". Een zin die weinig aan de verbeelding overlaat. De volledige beklimming kent een gemiddelde stijgingsgraad van meer dan 10% en dat gedurende 12,5 kilometer. Cijfers die niet meer uitleg nodig hebben...
Alto de El Agliru (vanuit La Vega)
Top: 1.570 m Lengte: 12,6 km aan 9,9% gemiddeld Maximale stijgingspercentage: 23,5%
Commentaires